Saturday 9 June 2012

ερωτηματολόγιο magic book / αργά βαδίζω, ζωή κερδίζω / κάλλιο αργά, παρά ποτέ / και άλλες παροιμίες



Αφού εγκρίθηκε η εκτύπωση του magic book για το σχολικό έτος 2012-2013, τώρα βγαίνουν και τα ερωτηματολόγια για την ‘αξιολόγηση’ και την ‘βελτίωσή’ του. Τουλάχιστον έγινε το αυτονόητο που για τα υπόλοιπα βιβλία δεν έγινε ποτέ. Αν, λέω αν το ερωτηματολόγιο αυτό κρίνει το βιβλίο άκρως ακατάλληλο (το οποίο βέβαια αποκλείεται), υπάρχει νομική και ηθική νομιμοποίηση για την έγκριση χρήσης του για δύο χρονιές?
          Γνωρίζουν οι γονείς ότι τα παιδιά τους γίνονται πειραματόζωα στο δημόσιο σχολείο? Είναι το ερωτηματολόγιο δεσμευτικό ως προς την αναγκαιότητα αλλαγών? Υπάρχει όριο τελικής βαθμολογίας που να το οδηγεί στην πλήρη και οριστική απόσυρσή του?
Στα μέλη μιας κοινωνίας που έχουν συνηθίσει να τους κοροϊδεύουν με κάθε ευκαιρία το ερωτηματολόγιο θα φανεί ευχάριστα οικείο. Το οποίο σημαίνει ό,τι ερωτήσεις κάνεις, τέτοιες απαντήσεις θα πάρεις. (Η αγαπημένη μου ερώτηση είναι για τον βαθμό εξοικείωσης με το ίντερνετ και τους υπολογιστές. Θυμίζω ότι μιλάμε για ένα τεστ που, προς το παρόν, βρίσκεται μόνο στο ίντερνετ.)
 Στα δικά μου μάτια φαίνεται πως πρόκειται (και ορθώς) για ένα τυποποιημένο ερωτηματολόγιο με πολλή (ίσως ορθώς) παραμετροποίηση. Κατά τη δική μου γνώμη, δεν τίθενται βασικά (και καθόλου βολικά) ερωτήματα. Όπως, ‘αν είχατε επιλογή, θα το επιλέγατε?’, ‘κατά την άποψή σας, επιδέχεται βελτίωσης?’, τέλος πάντων you get the picture ας μην αποδείξω πόσο καλές σχέσεις μπορώ να έχω με τα όρια του κυνισμού. Τρομερή εντύπωση προκαλούν ερωτήσεις που αναφέρονται σε workbook (ως γνωστόν οι συγγραφείς υποστηρίζουν πως δεν χρειάζεται και έχουν επιχειρηματολογήσει γι’ αυτό και αφού είναι μεγάλες καθηγήτριες οι απαντήσεις θα είναι σίγουρα αρνητικές, σε δύσκολους καιρούς όμως κάθε αρπαχτή είναι ευπρόσδεκτη) αλλά και σε όλη τη δομή και το περιεχόμενο του που προφανώς έχουν ήδη αξιολογηθεί και έχουν ήδη κριθεί ικανοποιητικά (θέλω να φαντάζομαι και να πιστεύω). Αν, ο μη γένοιτο, υπάρξει αναντιστοιχία στα αποτελέσματα με τα αποτελέσματα των ειδικών (και γνωστών) του πρώην Π.Ι., τίνος η γνώμη υπερισχύει?
Επίσης, στο δικό μου χωριό, είθισται να διατυπώνεται και ο σκοπό της έρευνας, όπως ‘για να δούμε αν είναι καλό-γενικά και αόριστα’, ‘για να κάνουμε μικρές βελτιώσεις’, ‘για να κάνουμε εκτενείς βελτιώσεις, αν χρειάζεται, στην τάδε ανατύπωση’ κτλ. Και πολλές ερωτήσεις αναφέρονται σε πιθανότητα εκτενέστατων αλλαγών. Αν δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνουν αλλαγές (μικρές ή μεγάλες), γιατί να χάσει κανείς τρία λεπτά από τη ζωή του. Άλλωστε, με τόσα θετικά σχόλια που έχουν αναρτήσει στην ιστοσελίδα τους, εγώ θα έβαζα τον πήχη ψηλά, πολύ ψηλά.
Είναι γνωστό ότι πριν δύο χρόνια κληθήκαμε να στείλουμε συγκεντρωμένα λεπτομερή στοιχεία με τα λάθη στα υπόλοιπα βιβλία ύστερα από προτροπή σχολικών συμβούλων επειδή οι ίδιοι είχαν, ως συνήθως, αυξημένο φόρτο εργασίας (μεταξύ άλλων να μας πείσουν ότι κρατούσαμε στα χέρια μας τα πιο πρωτοποριακά διδακτικά πακέτα στον κόσμο) με σκοπό την διόρθωσή τους σε επόμενες ανατυπώσεις. Τι δουλειά έκαναν ακριβώς οι πολυπληθείς συγγραφικές ομάδες, σε ακούω να ρωτάς αδελφέ μου υποκριτή αναγνώστη... Κάποιοι που δεν ήξεραν καλύτερα τους πίστεψαν και έκαναν τη βρόμικη δουλειά, η οποία ως επί το πλείστον κατέληξε στα σκουπίδια ή, όπου ενυπήρχε ενοχική περιβαλλοντική συνείδηση, στην ανακύκλωση.
Σύμφωνα με ημι-επίσημα στοιχεία, στην πρωτοβάθμια υπάρχουν 2.905 οργανικές θέσεις αγγλικών. Πόσα ερωτηματολόγια πρέπει να συγκεντρωθούν για να θεωρηθεί η εν λόγω έρευνα έγκυρη? 2.400 είναι καλά? Θα υπάρξει ενημέρωση και στα σχολεία ή τεχνηέντως δεν είναι τεχνικώς δυνατό? Επειδή δεν πρόκειται για απλή σφυγμομέτρηση, ποιες ενέργειες έχουν γίνει για να μην μπορεί κάποιος/κάποια/κάποιο να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο πέραν της μίας φοράς?
Μπορεί απλά να σταλεί σε όλα τα σχολεία με την υποχρέωση συμπλήρωσης. Να απαντηθεί και να επιστραφεί ανώνυμα με τοπικό προσδιορισμό μόνο σε επίπεδο νομού. Το υπουργείο διαθέτει αναλυτικά στατιστικά στοιχεία για τους υπαλλήλους του που ανανεώνονται κάθε χρόνο.

Ανοίγει παρένθεση, μια φορά και έναν καιρό σε ένα τόπο πολύ μακρινό μία νεαρή φοιτήτρια έγραφε ένα dissertation για τ’ αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα. Όλα πήγαιναν καλά, και ο νεανικός επιστημονικός της ενθουσιασμός συνδυασμένος με την ανάγκη να γεμίσουν χωρίς πολύ κόπο μερικές ακόμη σελίδες την ώθησε να προχωρήσει την ‘έρευνά’ της στην καθημερινή διδακτική πραγματικότητα. Ετοίμασε λοιπόν τα ερωτηματολόγια, τα μοίρασε όπου μπορούσε και εδύνατο, και ταυτόχρονα προχωρούσε με τη συγγραφή. Όταν της επεστράφησαν τα  ερωτηματολόγια, καίτοι λιγοστά, μαύρα σύννεφα άρχισαν να σχηματίζονται πάνω από το μέχρι τότε έτοιμο κείμενο. Τα αποτελέσματα οδηγούσαν την έρευνα σε διαφορετική κατεύθυνση. Εκείνη όμως δεν πτοήθηκε. Μάζεψε 2-3 γνωστούς, τους μοίρασε όσα ερωτηματολόγια ακόμη χρειαζότανε, έδωσε σαφείς οδηγίες για τις απαντήσεις, το γραφικό χαρακτήρα, ακόμη και το χρώμα του στυλό, συμμετείχε και η ίδια και όλα πήγαν καλά.
       Η έρευνα απέδωσε καρπούς, δεν χρειάστηκε να διαγράψει ή να διορθώσει τίποτα, η εργασία γράφτηκε και όλοι ήταν ικανοποιημένοι. Η ανθρωπότητα έκανε ακόμη ένα δειλό βήμα προς τα εμπρός. Και έζησαν αυτοί καλά… κλείνει παρένθεση.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.
Καλές απαντήσεις και, όπως είπε και κάποιος, όποιον και να ψηφίσεις στο τέλος βγαίνει η κυβέρνηση.

No comments:

Post a Comment